W związku z inwazją Rosji na Ukrainę i działaniami wojennymi wymierzonymi w ludność cywilną Parafia św. Anny w Ustrzykach Górnych (przy współpracy z Duszpasterstwem Rodzin Archidiecezji Przemyskiej)  przyjęła pod swój dach uchodźców wojennych, szukających schronienia w Polsce. Pierwsza grupa została przyjęta 20 marca. Uchodźcy przyjmowani byli etapami w różnych grupach liczebnych. W sumie przez parafię przewinęło się 150 osób, spośród których część po krótkim pobycie wyjechało do innych miejsc w Polsce i za granicą. Osoby, które zdecydowały się zostać, zakwaterowano w domu rekolekcyjnym (100 osób), a częściowo również w Hoteliku Białym (50 osób) i Hotelu Górskim (10 osób).

            Obecnie w tych obiektach zamieszkuje ponad 160 osób – są to niemal wyłącznie matki z dziećmi (wyjątek stanowi kilka osób starszych, w wieku ponad 60 lat). Grupa dzieci i niepełnoletnich uczniów w wieku szkolnym liczy 40 osób. Znajdują się tu również niemowlęta. Wielu z przyjętych uchodźców wymaga opieki medycznej i psychologicznej, która w podstawowym zakresie została już udzielona. Rodziny zakwaterowane zostały w pokojach 3- do 7-osobowych. Mają dostęp do sanitariatów i wspólnej kuchni ze stołówką. Wyżywienie zbiorowe organizowane jest przez parafię dzięki posłudze pracowników prowadzących kuchnię i okazjonalnej pomocy materialnej przekazanej w darach (głównie produkty sypkie). Potrzeby są jednak znacznie większe, niż obecne możliwości i wciąż rosną.

            W chwili obecnej zachodzi konieczność zagwarantowania uchodźcom pomocy na kilku niżej wymienionych płaszczyznach:

1)     w zakresie translacyjnym (potrzebni są tłumacze z języka ukraińskiego, którzy przynajmniej w trybie doraźnym mogliby służyć swoją pomocą w załatwianiu spraw formalnych i kontakcie indywidualnym z podopiecznymi),

2)     w zakresie psychologicznym (potrzebna jest pomoc specjalistyczna skierowana do dzieci, ale również do ich matek),

3)     w zakresie medycznym (specjalistyczna opieka lekarska i środki potrzebne na realizację recept),

4)     w zakresie zaopatrzeniowym (szczególnie potrzebna jest pomoc bieżąca w zakresie dostarczania produktów nietrwałych: warzyw, owoców, mięsa, nabiału),

5)     w zakresie sanitarnym (największą potrzebą jest cykliczne przewożenie do pralni ubrań i pościeli oraz odpadów),

6)     w zakresie prawnym (chodzi o uregulowanie podstawowych kwestii związanych z przebywaniem całej grupy na terenie ośrodka, ale także o zagwarantowanie indywidulanej pomocy dla uchodźców borykających się z osobistymi problemami natury prawnej),

7)     w zakresie pedagogicznym (zwłaszcza nauka języka polskiego, ale także w celu zorganizowania zajęć pozalekcyjnych).