Historia powstania Archidiecezjalnego Domu Rekolekcyjnego
Powstanie Archidiecezjalnego Domu Rekolekcyjnego im. Jana Pawła II w Ustrzykach Górnych, wiąże się ściśle z historią Ruchu Apostolstwa Młodzieży w Diecezji Przemyskiej. Przeznaczeniem Domu, który utworzono w 1994 r., była obecność młodzieży, która podczas pobytu w Bieszczadach pragnie pogłębić swoje relacje z Bogiem. Początki, jak to zwykle w takich przedsięwzięciach bywa, były trudne. Ks. Franciszek Rząsa zorganizował w 1984 r. w Ustrzykach Górnych pierwsze „Wakacje z Bogiem” dla młodzieży pracującej, na wzór grup apostolskich, które działały już w archidiecezji krakowskiej założone przez kard. Karola Wojtyłę. Namioty obozu rozbito nad potokiem Terebowiec, a Mszę św. sprawowano na miejscu zniszczonej cerkwi w drewnianej kapliczce, służącej jako miejsce sprawowania niedzielnej Eucharystii dla miejscowej ludności i turystów.
W 1986 r. został poświęcony nowy kościół, umożliwiając całoroczne pełnienie Służby Bożej. Powstający ośrodek od początku cieszył się popularnością i młodzież chętnie w nim przebywała. Z czasem w drewnianych barakach, urządzono kuchnię i jadalnię, wciąż jednak brak było wody bieżącej, magazynów na żywność i sanitariatów.
W cztery lata później postawiono dwa drewniane domki, które znacznie poprawiły warunki bytowe, ale i tak prowadzenie rekolekcji wakacyjnych nie było łatwe, ze względu na brak odpowiedniej bazy noclegowej i zaplecza kuchennego. W 1991 roku śp. ks. Stanisław Leja – proboszcz w Lutowiskach rozpoczął przygotowania do budowy domu rekolekcyjnego. Wiosną następnego roku rozpoczęto prace budowlane, a 17 X 1993 r. Ks. Abp Ignacy Tokarczuk dokonał poświęcenia z wmurowaniem kamienia węgielnego i odsłonięciem okolicznościowej tablicy. Budowa domu została ukończona w 1994 r. i mógł w nim zamieszkać pierwszy ksiądz dyrektor ks. Stanisław Węglarz, wikariusz w parafii Lutowiska, będący jednocześnie rektorem miejscowego kościoła p.w. św. Anny.
Przez stopniowe doposażenie następowała coraz większa poprawa warunków bytowych. Początkowo dom mógł pomieścić ok. 50 osób, (wraz z domkami ok. 100) – z czasem przystosowano do zamieszkania poddasze, powiększyło to bazę miejsc noclegowych do 90.
Nasz dom nosi imię Jana Pawła II – miłośnika młodzieży, gór i przyrody. Wędrówki po Bieszczadach pozostawiły w pamięci przyszłego Błogosławionego na pewno miłe wrażenia, skoro, jako Papież Jan Paweł II miał wielkie pragnienie przybyć tutaj ponownie w 1997 r. podczas piątej pielgrzymki do Ojczyzny. W celu odpowiedniego ugoszczenia Ojca Świętego przygotowano jeden z pokoi w naszym domu. Na wieść o tym nieoficjalnym wydarzeniu 9 czerwca 1997 r. przed domem rekolekcyjnym zgromadziło się wiele osób, które miały nadzieję witać Papieża – Polaka, mającego przybyć śmigłowcem do Ustrzyk Górnych. Niestety Ojciec święty przeleciał śmigłowcem nad Bieszczadami udzielając błogosławieństwa, ale ze względu na opóźnienie nie mógł wylądować w Ustrzykach Górnych. Album z fotografiami bliskich Papieżowi miejsc w Bieszczadach przekazali parafianie podczas najbliższej pielgrzymki do Watykanu. W 2003 r. w czasie wizyty biskupów polskich, Ojciec Święty wyraził pragnienie odwiedzenia dwu miejsc w Archidiecezji przemyskiej, jednym z wymienionych były Ustrzyki Górne.
W założeniu celem ośrodka – jak wskazał jeden z pomysłodawców ks. Franciszek Rząsa – jest: „animowanie turystyki religijnej, propagowanie wśród młodych wartości chrześcijańskich, organizowanie dla młodzieży i dzieci z rodzin biednych wypoczynku w górach, organizowanie turystycznych dni skupienia i rekolekcji, organizowanie spotkań ekologicznych, propagowanie Krajoznawczej Oznaki im. Jana Pawła II”.
Dziś ośrodek stał się także centrum wypoczynku i ewangelizacji Ruchu Apostolstwa Młodzieży, promuje się także nauczanie bł. Jana Pawła II podczas rekolekcji ewangelizacyjnych dla młodzieży i dorosłych. Przeważającą rzeszę wypoczywających i przeżywających swoje dni skupienia stanowią grupy studenckie skupione przy duszpasterstwach akademickich z całej Polski.
Z naszego ośrodka, oprócz młodzieży skupionej w Ruchu Apostolstwa Młodzieży, korzystają także liczne młodzieżowe grupy parafialne przybywające wraz ze swoimi duszpasterzami i opiekunami z różnych stron Polski. Częstymi gośćmi są kapłani – miłośnicy gór, którzy chcą w ciszy bieszczadzkiej przeżywać swój odpoczynek. Przybywają tutaj często również grupy wycieczkowe ze szkół gimnazjalnych i średnich, harcerze i potrzebujący schronienia przygodni turyści.
Dom funkcjonuje cały rok, i dlatego w okresie zimowym również gościmy młodych, zwłaszcza w okresie ferii zimowych czy np. „Sylwestra” oraz zapaleńców sportów zimowych i ekstremalnych. Coraz częściej w ośrodku gościmy całe rodziny, które pragną przeżyć swój wypoczynek w górach, ale i w bliskości kościoła. Dom nasz stwarza warunki do łączenia czynnego wypoczynku z życiem Eucharystycznym i wzmocnieniem duchowym.