Duch Święty spoczywa na was!

W kościele parafialnym w Ustrzykach Górnych 24 maja 2014 r. przeżywaliśmy nowennę do św. Jana Pawła II. Nasze liczne intencje zanosiliśmy wraz z młodzieżą z Bliznego, która przeżywała swoje rekolekcje przed bierzmowaniem. Mszy św. przewodniczył ks. Andrzej Szczepek, katecheta klas trzecich, natomiast homilię wygłosił ksiądz rekolekcjonista Kamil Szpilka.

Joanna Pełdiak

Ten sam Duch Święty, który zstąpił na was w Chrzcie, a jeszcze pełniej w sakramencie Bierzmowania, po to właśnie, by umocnić was i przygotować do realizacji życiowego powołania, jest z każdym z was! Nikt nie powinien nigdy czuć się sam!

Te znamienne słowa, wypowiedziane przez Jana Pawła II do szkockiej młodzieży w 1982 roku, stanowią rodzaj osobistego orędzia, które napawa nadzieją i otuchą.

Nasz Święty Rodak podkreśla w nich ogromne znaczenie trynitarnej postaci Boga. Duch Święty jest posłany do każdego z nas przez Ojca i Syna. Od chwili Chrztu Świętego zostaliśmy natchnieni Jego mocą, co nie pozostaje bez wpływu na nasze poczynania i losy, „…przychodzi bowiem z mocą naszej słabości”. Duch Święty jest żywy, jest stale obecny w naszym życiu. Św. Paweł mówił, że przynosi „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie”. Takie  przymioty i cechy są pożądane na każdej drodze powołania: do życia w rodzinie, w szkole, pracy, w relacjach z ludźmi. Doświadczając ich, dotykamy pełni naszego jestestwa, w jego najgłębszym wymiarze. W jakim stopniu jednak pozwalamy prowadzić się Duchowi Świętemu? Ile jesteśmy w stanie czerpać z nauki Chrystusa, który powiedział do swoich uczniów: „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami…”

To pytanie zadał również ksiądz rekolekcjonista Kamil Szpilka, młodzieży gimnazjalnej z Bliznego, która poprzez aktywne uczestnictwo w liturgii, uświetniła swą obecnością cykliczne już spotkania  nowennowe, parafian i turystów, przed ołtarzem Matki Bożej Gwiazdy Nowej Ewangelizacji oraz św. Jana Pawła II. „Duch Święty, aby działać potrzebuje  Twojego serca…, kontynuował w swej homilii ksiądz rekolekcjonista… „Co masz w tym sercu? Często mnogość spraw i widok świata w nieładzie, wprowadzają chaos i poczucie osamotnienia w życiu. Dlatego tak istotne jest aby to wszystko poukładać. Proście więc Ducha Świętego, który da wam moc…”.

Siła, której potrzebujemy, płynie z modlitwy, wtedy ów zapowiedziany Pocieszyciel wylewa na nas swoje światło i obdarza potrzebnymi łaskami, dzięki którym jesteśmy w stanie podejmować walkę z przeciwnościami losu. Będąc świadkami życia, św. Jana Pawła II, niejednokrotnie wierni mieli możliwość doświadczania działania Ducha Świętego, przez osobę Świętego. Jego umiejętność władania wieloma językami, miłość bliźniego, ponadludzka cierpliwość, zdolność wybaczania, światły umysł i jednocześnie prostota bycia i obcowania z każdym i w każdej sytuacji, to tylko kilka przykładów, nie pozostawiających wątpliwości, że ostatecznym dowodem na dialog z Duchem Świętym jest świadectwo z życia. Czasem to świadectwo żyje swoim własnym życiem, poza światłem jupiterów, w ukryciu, w poczuciu wolności i zgody na otaczający świat, ale nie ten wyreżyserowany przez fałszywych proroków, których pełno w każdych czasach, ale ten noszony w głębi serca i zgodny z własnym sumieniem. Dlatego tak istotne znaczenie ma Sakrament Bierzmowania, w którym młodzież otrzymuje dary Ducha Świętego, jednocześnie umacniając swoją wiarę, wyraża gotowość do jej stanowienia w dorosłym już życiu. Każdy z nas został do tego powołany, aby na różnych etapach swojego bytowania nie zatracić, tego, co otrzymaliśmy w darze, co pozwala nam żyć w sposób godny Jezusa Chrystusa. Być uczniem Chrystusa, nie tylko przez zewnętrzne naśladownictwo, ale poprzez głębię duchowego zawierzenia, przez dialog z drugim człowiekiem oraz przez postawę współdziałania i współpracy na rzecz Dobra. Jan Paweł II dodaje jeszcze, że: „Być uczniem Jezusa znaczy upodobnić się do Niego, który stał się sługą aż do ofiarowania siebie na krzyżu. Przez wiarę Chrystus zamieszkuje w sercu wierzącego, dzięki czemu uczeń upodabnia się do swego Pana i przyjmuje Jego postać. Jest to owocem łaski, czynnej obecności Ducha Świętego w nas”. Dzisiaj, w czasach  galopującej degradacji ideałów, może warto uchwycić się tych pierwocin człowieczeństwa, aby nadawać życiu właściwy bieg i hierarchię wartościom. Tylko jeśli podejmiemy wspólny wysiłek, mamy szansę zaznać skrawka nieba, o którym pisze Phil Bosmans, tutaj na ziemi: „Nikt tego nie widzi. Nikt tego nie słyszy. W ciszy może to każdy odczuć. Jakiś nowy duch powiewa nad światem. Duch miłości. Duch Boży. Nikt nie potrafi go powstrzymać. Przenika on przez drzwi, okna i mury. Odmienia ludzi i rzeczy. Wszystko staje się nowe. Ludzie poszukują tej samej długości fali. Podążają tymi samymi śladami. Przychodzą z zewnątrz ze wszystkich klas i warstw. Ludzie wszystkich zawodów i pokoleń. Odnajdują znowu ciepło i stół z chlebem i winem. Jedna wielka rodzina. Wszystko staje się jak nowe. Ludzie stają się ludźmi dla innych. Tam , gdzie w imię miłości ludzie znowu ludźmi się stają, tam otwiera się niebo nad ziemią”.

Jak osiągnąć taki stan? Ksiądz rekolekcjonista uchylił zgromadzonej młodzieży rąbka tajemnicy: … „Módlcie się o Dary Ducha Świętego, bo to coś niesamowitego i pięknego. Módlcie się, abyście mieli ochotę przemieniać wasze życie na lepsze”. Czasem uwikłani w  pajęczynę zbędnych słów i perfekcyjnie odgrywanych gestów, w pogoni za ułudą pełni, zapominamy, jak wiele w swej prostocie mamy do zaoferowania światu… Duchu Święty przyjdź…

Drogowskazem na drodze przemiany, niech będzie modlitwa św. Jana Pawła do Ducha Świętego

Duchu Święty, proszę Cię
o dar mądrości do lepszego poznawania 
Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,
o dar rozumu do lepszego zrozumienia
ducha tajemnic wiary świętej,
o dar umiejętności, 
abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,
o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady
i u Ciebie ją zawsze znajdował,
o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie
nie mogły mnie od Ciebie oderwać,
o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,
o dar bojaźni Bożej, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie
nie mogły mnie od Ciebie oderwać.

{ppgallery}stories/nowenna/now_maj2014{/ppgallery}